Anita begon haar loopbaan in 1989 als leerling z-verpleegkunde op De Binckhorst in Rosmalen. En is op dit moment op twee werkplekken én in twee functies actief: die van persoonlijk begeleider binnen de 24-uurszorg én die van ambulant begeleider. “Collega’s omschrijven mij als een duizendpoot.”

“Mijn werk is heel divers”, vertelt Anita. “In de Zesde Donk in Den Bosch werk ik met cliënten met een lichte tot gemiddelde beperking. In de Baksvelstraat, ook in Den Bosch, werk ik met mensen met een lichte beperking. Op beide locaties worden andere kwaliteiten aangesproken. Ik zie het dan ook als twee verschillende functies, maar dan voor dezelfde werkgever. En ik houd van deze combinatie.”

Anita doelt niet alleen op de inhoud van haar beide functies, maar ook op het contact met collega’s. “In het team van de Baksvelstraat werk ik vooral individueel en moet ik moeite doen om collega’s te ontmoeten. Op de Zesde Donk zijn altijd meerdere medewerkers”, legt de ervaren kracht uit. “De combinatie vind ik tof. Ik werk graag alleen, maar ben óok een sociaal dier. En zonder fijne collega’s kan ik mijn werk niet goed doen. Ik heb hen nodig om te sparren over uitdagende vraagstukken én om mijn verhaal te kunnen doen. En natuurlijk maken we samen leuke dingen mee. Ik ga met plezier naar mijn werk. ”

“Bij Cello heb ik met allerlei cliënten gewerkt. Ik werk het liefst met cliënten met een lichte beperking. De interactie met hen vind ik erg leuk, soms ook confronterend. Maar meestal ervaar ik vooral een voldaan gevoel als iets lukt”, stelt Anita. “Ook geniet ik ervan als we op pad gaan. Koningsdag, een terrasje of ander uitje. Ik ben er altijd voor in en merk ook aan cliënten dat zij het enorm waarderen.”

De persoonlijk begeleider is geliefd. Door collega’s wordt zij omschreven als een flexibele duizendpoot. “Dat vind ik een goede omschrijving van mijzelf. Ik houd van uitdagingen en ga die nooit uit de weg. Als het ingewikkeld is, denk ik: leuk! Of ik een voorbeeld kan noemen? Het samen op zoek gaan naar passend werk, het praten over en begeleiden van liefdesrelaties en het onderhouden van contact met het netwerk.”

Anita voelt zich ook gewaardeerd door cliënten. “Ik word letterlijk bedankt voor mijn hulp en zie mezelf als aanvulling in hun dagelijks leven. Ik vind het daarbij wél belangrijk mijn grenzen aan te geven. Ik ben en blijf een professional en geen vriendin of moederfiguur.”